Bośnia i Hecegowina - powrót
Sarajewo jest stosunkowo młodym miastem. Jego historia sięga wprawdzie czasów wczesnego średniowiecza, kiedy na terenie współczesnego miasta istniała osada o nazwie Vrhbosna, ale większe miasto zastało tu założone przez Turków dopiero w 1462 roku. Miejscowość znacznie rozbudowano w czasach Isa-beg Isakovića, pierwszego Ottomańskiego władcy Bośni, jednak w już w 1697 roku, po spaleniu miasta przez wojska austriackie, stolicę przeniesiono do Trawnika. W 1878 r. tereny Bośni, w tym i Sarajewo, zostały zajęta przez Cesarstwo Austro-Węgierskie. Rządy Austriaków przyniosły Sarajewu znaczne zmiany — miasto rozbudowano i zmodernizowano, tworząc z niego nowoczesne centrum administracji.
Po I wojnie światowej, już w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Sarajewo było stolicą jednej z kilkunastu prowincji. Po II wojnie światowej i powstaniu federacyjnej Jugosławii, miasto zostało stolicą republiki Bośni i Hercegowiny. Po rozpadzie Jugosławii, podczas wojny w Bośni, Sarajewo było oblegane przez Bośniackich Serbów. Ofensywa rozpoczęła się 6 kwietnia 1992 roku, a blokada miasta trwało do końca października 1995. Przez trzy lata miasto było nieustannie ostrzeliwane z okolicznych gór, a kontakt ze światem zewnętrznym został praktycznie kompletnie odcięty.