Wąchock.
Osada powstała i rozwinęła się dzięki klasztorowi Cystersów wybudowanemu w
1179. 1260 klasztor został zniszczony przez najazd tatarski. W przywileju
z 1275 książę krakowski i sandomierski Bolesław V Wstydliwy potwierdził
dawniejsze nadania oraz poszerzył zakres swobód i przywilejów dla
klasztoru. W posiadłościach cysterskich rozwijało się górnictwo i
rzemiosło. Szybko rozrastała się także osada przyklasztorna, w której obok
rzemiosła znaczącą rolę odgrywał handel. 1454 prawa miejskie z nadania
Kazimierza IV Jagiellończyka. 1657 klasztor złupiły i spaliły wojska
Jerzego II Rakoczego. Od 1795 w zaborze austriackim, od 1809 w Księstwie
Warszawskim, od 1815 w Królestwie Polskim. 1818 kasata opactwa. Wąchoc ma
również drugie oblicze, związane z sołtczem. To na jego temat krążą liczne
kawały i to ja jego cześć postawiono pomnik. |