Most drogowy w Tczewie
na dolnej Wiśle zbudowany w latach 1851–1857 jako most drogowo-kolejowy,
zaprojektowany przez Carla Lentza. Był on wówczas najdłuższym mostem w
Europie. Przygotowania do budowy pierwszego żelaznego mostu trwały już
latach 1844-1845. Kamień węgielny został położony 27 lipca 1851 roku przez
Fryderyka Wilhelma IV. Pierwszy pociąg przejechał po nim 12 października
1857 roku. Most liczący 837 m długości, wsparty na siedmiu filarach był
najdłuższym w Europie i jednym z największych na świecie. Portale (bramy
wjazdowe) mostu do 1920 r. zdobiły płaskorzeźby przedstawiające otwarcie
mostu przez Fryderyka Wilhelma IV oraz Krzyżaków podbijających
Litwę. W latach 1888-1891 w odległości 30 metrów wybudowano drugi most,
wyłącznie kolejowy. Wówczas to starszy z mostów zamieniono na drogowy.
Pierwotnie oba mosty były krótsze od dzisiejszych, ponieważ wówczas wał
ochronny znajdował się bliżej koryta rzeki. W 1912 roku wał przesunięto w
stronę Lisewa, dokonano przedłużenia mostów i zbudowano przybudówki ze
wspólna bramą. W obydwu mostach występują wszystkie możliwe rozwiązania
techniczno-konstrukcyjne stosowane w sztuce budowlanej mostów od XIX
wieku. |