Polska pn-wsch- powrót |
|
|
Obóz Stutthof,
służył
przede wszystkim eksterminacji najbardziej świadomego i patriotycznie
nastawionego społeczeństwa polskiego, głownie inteligencji z terenu
Gdańska i Pomorza. Od 1942 r. napływały transporty Polaków, kierowane nie
tylko przez jednostki policji z terenu okręgu Gdańsk - Prusy Zachodnie,
ale i z innych regionów okupowanego kraju. W tym czasie Stutthof zaczął
stawać się obozem międzynarodowym, ponieważ osadzano w nim coraz
liczniejsze grupy więźniów innych narodowości. W czerwcu 1944 r. włączono
go do realizacji „ostatecznego
rozwiązania kwestii żydowskiej" (Endloesung), nabrał więc
charakteru obozu masowej zagłady. W ciągu ponad
5 lat istnienia Stutthof rozrósł od obozu obejmującego 12 ha
powierzchni i mieszczącego jednorazowo ok. 3500 więźniów (1940 r.) do 120
ha i 57 000 więźniów (1944 r.). Miał łącznie 39 podobozów.
Stutthof był miejscem osadzenia 110
000 osób: mężczyzn, kobiet i dzieci, obywateli 25 krajów,
reprezentujących ponad 25 narodowości. Szacuje się, że 65 tysięcy spośród
osadzonych zginęło w obozie, jego podobozach lub w czasie marszów
ewakuacyjnych.
|
|